Główne elementy kolei

Głównym elementem infrastruktury kolejowej jest linia kolejowa, którą prowadzi droga kolejowa, złożona z jednego lub więcej torów szlakowych i ich podsypki, tworzących nawierzchnię kolejową, ułożoną na podtorzu (nasypy lub przekopy).
Poszczególne tory ułożone są z zachowaniem skrajni umożliwiającej przejazd pociągu, a całe torowisko umieszczone jest w pasie kolejowym wyłączonym z użytkowania innego niż służące kolei. Droga kolejowa obejmuje budowle inżynierskie, takie jak mosty, wiadukty, tunele i zaopatrzona jest w urządzenia sygnalizacji, będące elementem systemu sterowania ruchem kolejowym. Koleje „lekkie” mogą jednak stosować w normalnym ruchu jazdę „na widoczność” albo „na rozkład”. Koleje trakcji elektrycznej w większości wypadków wymagają sieci trakcyjnej lub „trzeciej szyny”, doprowadzających prąd elektryczny.

Elementem linii kolejowej są różnego typu stacje kolejowe: osobowe, towarowe lub techniczne. Ruch pasażerski obsługują dworce (stacje, na których zatrzymują się pociągi pasażerskie) i przystanki kolejowe (miejsca zatrzymania na torach szlakowych).
Na liniach dwu- i więcejtorowych pociągi poruszają się w normalnej eksploatacji zgodnie z obowiązującym kierunkiem ruchu.

Pojazdy poruszające się linią kolejową stanowią tabor kolejowy, który dzieli się na pojazdy trakcyjne i wagony (na sieciach typu tramwajowego: przyczepy/wagony doczepne). Pojazdy trakcyjne mają zdolność samodzielnego poruszania się (są to głównie zespoły trakcyjne, wagony motorowe/silnikowe lub lokomotywy). W normalnej eksploatacji ruch pociągów zorganizowany jest według rozkładu jazdy.

Eksploatacją pociągów zajmuje się przewoźnik kolejowy, a utrzymaniem linii i organizacją ruchu – zarządca infrastruktury kolejowej. Eksploatacją budynków dworcowych i przestrzeni obsługi pasażerów może zajmować się każdy z nich, zależnie od umowy albo osobna, wyspecjalizowana instytucja. W wielu wypadkach wszystkie one stanowią to samo przedsiębiorstwo.